Geschreven op: 30 maart 2006
Ik was al een uurtje eerder weggegaan van me werk omdat ik een klein beetje vertraging al wel verwacht had. Er lag immers zo'n DERTIG centimeter sneeuw!
Toen ik om vier uur op station was.. schrok ik wel toen ik hoorde dat de lijn naar deventer-zwolle plat lag en we geadviseerd werden via apeldoorn te reizen..
Zaten we uiteindelijk in de overvolle trein naar apeldoorn... toen we nog geen 5 km van Zutphen stopten op een heeel klein 'aftands' stationnetje Klarenbeek.
De trein was té lang en té zwaar! Het Achterste treindeel werd afgekoppeld en 't voorste zou verder naar apeldoorn om van daaruit naar zwolle te gaan..
Echt een ramp om, op een nog geen 2 meter breed perron, met 200 man over te stappen.. spiegelglad en iedereen gaf elkaar de verkeerde informatie, zodat het één groot mierennest leek.
Na een half uur wachten meldde de machinist dat tot overmaat van ramp ook de wissels en seinen een storing hadden en we dus noodgedwongen terug moesten naar Zutphen.
Toen ik om vier uur op station was.. schrok ik wel toen ik hoorde dat de lijn naar deventer-zwolle plat lag en we geadviseerd werden via apeldoorn te reizen..
Zaten we uiteindelijk in de overvolle trein naar apeldoorn... toen we nog geen 5 km van Zutphen stopten op een heeel klein 'aftands' stationnetje Klarenbeek.
De trein was té lang en té zwaar! Het Achterste treindeel werd afgekoppeld en 't voorste zou verder naar apeldoorn om van daaruit naar zwolle te gaan..
Echt een ramp om, op een nog geen 2 meter breed perron, met 200 man over te stappen.. spiegelglad en iedereen gaf elkaar de verkeerde informatie, zodat het één groot mierennest leek.
Na een half uur wachten meldde de machinist dat tot overmaat van ramp ook de wissels en seinen een storing hadden en we dus noodgedwongen terug moesten naar Zutphen.
In Zutphen aangekomen hebben we (een klasgenote en ik) na 300 keer proberen, contact gekregen met de eigenaar van het stagebedrijf. Gelukkig konden we hier terecht
om ons op te warmen en wat te eten. Omdat Tom (de eigenaar van 't bedrijf) zijn huis niet uitkon vanwege file voor z'n deur.. bood hij ons aan om op de een of andere manier
naar zijn woonplaats te komen en daar te overnachten. Een geweldig aanbod maar we voelden ons hier toch een beetje bezwaard onder.
Het zou zelfs met een taxi op z'n minst een uur duren voor we er waren. (file, file, file). Bovendien wilden we de familie niet opzadelen met 2 'hopeloze' stagiaires.
Dus op zoek naar een andere oplossing. We konden 3 dingen doen: Op kantoor blijven slapen op bureaustoeltjes of kartonnen dozen; het Leger des Heils;
of terug naar het station stiekem nog steeds hopend op vervangend vervoer of iets 'georganiseerds'. Na veel wikken en wegen kozen we de laatste optie.
om ons op te warmen en wat te eten. Omdat Tom (de eigenaar van 't bedrijf) zijn huis niet uitkon vanwege file voor z'n deur.. bood hij ons aan om op de een of andere manier
naar zijn woonplaats te komen en daar te overnachten. Een geweldig aanbod maar we voelden ons hier toch een beetje bezwaard onder.
Het zou zelfs met een taxi op z'n minst een uur duren voor we er waren. (file, file, file). Bovendien wilden we de familie niet opzadelen met 2 'hopeloze' stagiaires.
Dus op zoek naar een andere oplossing. We konden 3 dingen doen: Op kantoor blijven slapen op bureaustoeltjes of kartonnen dozen; het Leger des Heils;
of terug naar het station stiekem nog steeds hopend op vervangend vervoer of iets 'georganiseerds'. Na veel wikken en wegen kozen we de laatste optie.
Aangekomen op het station troffen we net een vertrekkende groep 'lotgenoten' begeleid door een aantal politiemensen. Hier hebben we ons bij aangesloten.
Ze brachten ons naar een grote sporthal, waar we verwelkomt werden door mensen van het rode kruis, stadswacht en andere politiemensen.
Nadat we ons ingeschreven hadden zochten we een plekje in de sportkantine, nuttigden een drankje en hingen wat aan tafel. Wachtende op niets!
Uiteindelijk besloten we even een frisse neus en wat afleiding te zoeken in het centrum van Zutphen.
Half èèn terug naar ons verblijf. Weer hangen aan de kantinetafels en wat nutteloos babbelen met andere gestrande reizigers.
Om een uur of 2 trokken we het écht niet meer en besloten we de sport(slaap)zaal in te duiken. Omdat er veel te weinig veldbedden gebracht konden worden (weer file file file)
sliepen we op dunne turnmatjes onder een dekentje van het Leger des Heils. Na twee uur woelen en draaien heb ik nog nooit zo erg verlangd naar een fatsoenlijke deken en een hoofdkussen!
Godzijdank kwamen die een half uurtje later ook. Een wakende politieman legde (heel lief!) een extra deken over me heen en gaf me het kussen. Verder die nacht heb ik zo'n anderhalf uur
een beetje kunnen slapen. Tot ik om 6 uur gek werd van de kou. Ik rilde over m'n hele lijf! Ben er toen maar uitgegaan en bij het verlaten van de zaal kreeg ik een opfrissingspakketje
(tandenborsteltje, tandpasta, zeep, washandje enz..) van het rode kruis. We hebben die morgen nog een uurtje in de kantine gezeten, wachtend op het opgang komende openbaar vervoer.
Ze brachten ons naar een grote sporthal, waar we verwelkomt werden door mensen van het rode kruis, stadswacht en andere politiemensen.
Nadat we ons ingeschreven hadden zochten we een plekje in de sportkantine, nuttigden een drankje en hingen wat aan tafel. Wachtende op niets!
Uiteindelijk besloten we even een frisse neus en wat afleiding te zoeken in het centrum van Zutphen.
Half èèn terug naar ons verblijf. Weer hangen aan de kantinetafels en wat nutteloos babbelen met andere gestrande reizigers.
Om een uur of 2 trokken we het écht niet meer en besloten we de sport(slaap)zaal in te duiken. Omdat er veel te weinig veldbedden gebracht konden worden (weer file file file)
sliepen we op dunne turnmatjes onder een dekentje van het Leger des Heils. Na twee uur woelen en draaien heb ik nog nooit zo erg verlangd naar een fatsoenlijke deken en een hoofdkussen!
Godzijdank kwamen die een half uurtje later ook. Een wakende politieman legde (heel lief!) een extra deken over me heen en gaf me het kussen. Verder die nacht heb ik zo'n anderhalf uur
een beetje kunnen slapen. Tot ik om 6 uur gek werd van de kou. Ik rilde over m'n hele lijf! Ben er toen maar uitgegaan en bij het verlaten van de zaal kreeg ik een opfrissingspakketje
(tandenborsteltje, tandpasta, zeep, washandje enz..) van het rode kruis. We hebben die morgen nog een uurtje in de kantine gezeten, wachtend op het opgang komende openbaar vervoer.
Iets na zevenen zijn we met alle goede hoop die we nog hadden naar het station gegaan om daar, wederom via apeldoorn naar huis te reizen. Niets was minder waar! Weeeeer een stroomstoring!
Iedereen de trein uit en ten einde raad in de trein naar Arnhem gestapt. In Arnhem overgestapt naar Utrecht. En vanaf utrecht dan EINDELIJK richting Zwolle. In Zwolle aangekomen miste ik uiteraard
mijn treintje naar Mariënberg en moest daarom nog een klein uurtje wachten op de stopper.
Iedereen de trein uit en ten einde raad in de trein naar Arnhem gestapt. In Arnhem overgestapt naar Utrecht. En vanaf utrecht dan EINDELIJK richting Zwolle. In Zwolle aangekomen miste ik uiteraard
mijn treintje naar Mariënberg en moest daarom nog een klein uurtje wachten op de stopper.
Wat was ik blij toen ik in dat kleine Marienberg de trein uitstapte in een pietluttig laagje sneeuw. Heb gedoucht en verder die dag tot de avond als een blok geslapen!
Toedels!!!