Ik trof onderstaand artikel uit de Volkskrant zojuist in mijn zoektocht naar recreatie, in de zin van iets 'opnieuw creëren'. Een typisch gevalletje 'Serendipity' dus. Het artikel sprak me dusdanig aan dat ik het je niet wil onthouden:

'RECREËREN MOET'

INTERVIEW,

Iedere voetganger kent het gevoel: wil je oversteken via een zebrapad, is er altijd wel een automobilist die nog net voor je langs schiet. En wanneer de voetganger zijn auto heeft bereikt en wegrijdt, is er altijd wel zo'n vervelende voetganger die niet even wil inhouden bij de zebra tot jij bent gepasseerd.

In de moderne 24-uurs-economie heeft de consument zoveel rollen dat hij zichzelf in de weg loopt. Hij moet van zichzelf op een doordeweekse vrije dag vroeg gaan recreëren, want er is meer te doen. Al die recreanten zijn samen een stevige factor bij de filevorming.

Het zijn gouden tijden voor de recreatie-industrie, zegt prof. dr. Wim Knulst, hoogleraar Vrijetijdswetenschappen in Tilburg. Recreëren moet. 'En er moet zoveel tegenwoordig. Wie gewoon lekker thuis achter de geraniums blijft zitten, heeft niets meer te vertellen', zegt hij in het blad Recreactie.

Knulst bedoelt het letterlijk. Sociale contacten zitten in het verdomhoekje en om er nog iets van te maken, moet je nieuwtjes hebben voor elkaar. En de uitwisseling daarvan wordt gecombineerd met bijvoorbeeld een partij tennis.

Vroeger, zegt Knulst, ging een gezin een uurtje uitwaaien op het strand. Dat wordt nu gecombineerd met het bekijken van iets bezienswaardigs en met een maaltijd in een restaurant.

De zondag, vroeger gereserveerd voor de kerkgang en familiebezoek, onderscheidt zich door een bruisende, recreatieve bedrijvigheid. Knulst: 'Mensen uit een minder hoog economisch ontwikkeld land zouden zeggen: als je alles hebt wat je wilt, waarom zou je dan niet genieten van je rust. Ze zouden je voor gek verklaren.'